هشـدار؛ برای استـفاده از کـارت های عابـر بانـک
احتمالا تابحال لااقل یک بار به کشورهای خارج سفر کرده و خرید کرده اید. کسانی که با کارت های اعتباری از فروشگاه های خارج خرید می کنند چند نکته را مشاهده خواهند نمود:
1. دستگاه های کارت خوانی که در فروشگاه ها هستند، علیرغم کوچکی دستگاه های مزبور دارای دو دیواره کوچک به ارتفاع ده سانتیمتر هستند تا حتی الامکان اجازه ندهد نفر پهلویی، شماره رمزی که فرد میزند را مشاهده کرده و متوجه شود.
2. دستگاه های کارت خوان نه پهلوی فروشنده، که در دسترس و نزدیکتر به محلی هستند که خریدار قرار دارد.
3. هیچ فروشنده ای از شما درخواست نمیکند که کارت خود را در اختیار او قرار دهید. این موضوع جرم است.
4. مهمتر اینکه خریداران بشدت پرهیز دارند که کارت خود را در اختیار هرکس خصوصاً یک فروشنده فروشگاه قرار دهند. خریداران هرگز چنین نمی کنند.
5. مهمتر از همه اینکه: هرگز امکان ندارد یک فرد و خصوصاً یک فروشنده از شما بخواهد رمز خصوصی تان را به او بگویید.
اما در ایران همه نکات
فوق متفاوت است !
اول اینکه: دستگاه های کارت خوان (POS) دیواره و لبه هایی برای دور ماندن چشم اطرافیان از رمز افراد ندارند.
دوم اینکه: دستگاه های کارت خوان بطورکلی در اختیار و خدمت فروشنده هستند و نه خریدار و بیشتر داخل گیشه فروشنده هستند بنوعی که اصلا دست خریدار به آن نمی رسد.
سوم اینکه: فروشندگان با کمال خونسردی کارت شما را درخواست می کنند و جالب اینکه اگر از دادن کارت خودتان خودداری کنید، اینطور بنظر می رسد که کار غیر عادی انجام داده اید.
چهارم اینکه: برای خریداران ایرانی امری کاملاً عادی است که کارت خودشان را براحتی و بدون هیچ حساسیتی در اختیار دیگران همچون فروشندگان قرار دهند.
پنجم اینکه: خریداران ایرانی بقدری با فروشندگان فروشگاه ها خودمانی و اهل یک خانواده هستند که حتی رمز خصوصی شان را در اختیار فروشندگان قرار می دهند و مهمتر اینکه در حضور دیگران نیز با صدای بلند رمز خود را اعلام می کنند بطوریکه نه تنها فروشنده که همه حاضران کنار آن گیشه هم رمزشان را می شنوند
اول اینکه: دستگاه های کارت خوان (POS) دیواره و لبه هایی برای دور ماندن چشم اطرافیان از رمز افراد ندارند.
دوم اینکه: دستگاه های کارت خوان بطورکلی در اختیار و خدمت فروشنده هستند و نه خریدار و بیشتر داخل گیشه فروشنده هستند بنوعی که اصلا دست خریدار به آن نمی رسد.
سوم اینکه: فروشندگان با کمال خونسردی کارت شما را درخواست می کنند و جالب اینکه اگر از دادن کارت خودتان خودداری کنید، اینطور بنظر می رسد که کار غیر عادی انجام داده اید.
چهارم اینکه: برای خریداران ایرانی امری کاملاً عادی است که کارت خودشان را براحتی و بدون هیچ حساسیتی در اختیار دیگران همچون فروشندگان قرار دهند.
پنجم اینکه: خریداران ایرانی بقدری با فروشندگان فروشگاه ها خودمانی و اهل یک خانواده هستند که حتی رمز خصوصی شان را در اختیار فروشندگان قرار می دهند و مهمتر اینکه در حضور دیگران نیز با صدای بلند رمز خود را اعلام می کنند بطوریکه نه تنها فروشنده که همه حاضران کنار آن گیشه هم رمزشان را می شنوند
اصلاً وقتی دستگاه کارت
خوان نزدیک شما نیست، راه دیگری جز آنکه رمزتان را با صدای بلند اعلام کنید تا
فروشنده آن را وارد کند وجود دارد؟
اما چرا چنین است؟
- شاید در ایران هیچکس از کارت ها سوء استفاده نمی کند.
- همه آدم های خوبی هستند و اصلاً آدم ناجور در ایران نداریم.
- یا اینکه در ایران بحدی نرم افزار کارت ها پیچیده و غیر قابل سوء استفاده اند که هیچکس نمی تواند از کارت ها رمز گشایی کند و به حساب شما دست اندازی نماید.
اما نه! واقعاً اینطور نیست.
آیا اقدامی علیه کسی که اخیراً رمز کارتهای حسابها را افشا کرده و روی اینترنت قرار داد صورت گرفت؟
و از حقوق ضایع شده مشتریان ایرانی جلوگیری شد؟
می بایستی در کشور ما دستگاهی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا صدا و سیما که سازمان هایی کاملاً دولتی هستند و رقیبی ندارند و اصلی ترین وظیفه ی این دو دستگاه فرهنگ سازی در کشور است دست بکار شده و اینگونه آموزش ها را به مردم بدهند و قبل از آن، خود بانکها نیز تمهیدات لازم را تدارک ببینند و وظایف اولیه خود را انجام دهند. حالا که اینطور نیست. خودتان دست بکار شوید
.اما چرا چنین است؟
- شاید در ایران هیچکس از کارت ها سوء استفاده نمی کند.
- همه آدم های خوبی هستند و اصلاً آدم ناجور در ایران نداریم.
- یا اینکه در ایران بحدی نرم افزار کارت ها پیچیده و غیر قابل سوء استفاده اند که هیچکس نمی تواند از کارت ها رمز گشایی کند و به حساب شما دست اندازی نماید.
اما نه! واقعاً اینطور نیست.
آیا اقدامی علیه کسی که اخیراً رمز کارتهای حسابها را افشا کرده و روی اینترنت قرار داد صورت گرفت؟
و از حقوق ضایع شده مشتریان ایرانی جلوگیری شد؟
می بایستی در کشور ما دستگاهی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا صدا و سیما که سازمان هایی کاملاً دولتی هستند و رقیبی ندارند و اصلی ترین وظیفه ی این دو دستگاه فرهنگ سازی در کشور است دست بکار شده و اینگونه آموزش ها را به مردم بدهند و قبل از آن، خود بانکها نیز تمهیدات لازم را تدارک ببینند و وظایف اولیه خود را انجام دهند. حالا که اینطور نیست. خودتان دست بکار شوید
+ نوشته شده در سه شنبه پانزدهم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 11:58 توسط Eng.®.Khosravi
|
